Η εκδήλωση θα κινηθεί σε δύο άξονες

Την Παρασκευή 21 Ιουλίου στις 8 το βράδυ, εσπερίδα με θέμα:

Ζυθοποιήματα: μεράκι, τέχνη, απόλαυση.

Ο αρχαιολόγος Νίκος Θάνος ξεκινώντας, θα μας ενημερώσει για την χρήση του ζύθου στην αρχαία Ελλάδα. Στην συνέχεια ο γεωπόνος Μανόλης Βιδάλης θα μας μιλήσει για τις ποικιλίες των δημητριακών στην παραγωγή μπύρας. Η διαιτολόγος Ελένη Κωστάκη θα αναφερθεί στις ευεργετικές ιδιότητες της μπύρας στην διατροφή μας και τέλος o Χρήστος Δημτσούδης, Διυθ. Σύμβουλος Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης Α.Ε., θα μας μιλήσει μέσω skype για την ζυθοποιία σήμερα, τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και τους συνδυασμούς γεύσεων. Η εσπερίδα θα τελειώσει με έναν γευσιγνωστικό περίπατο, που έχει ετοιμάσει ο σύλλογος, με διάφορα είδη μπύρας, κυρίως ελληνικών ζυθοποιών και με μικρά κεράσματα από προτάσεις συνταγών του σεφ των εστιατορίων «Μπλε Κατσαρολάκια» και «Αχινό», Αλέξανδρο Ζαχαριά. 

Ελάτε να χορέψουμε και να διασκεδάσουμε με το συγκρότημα του Μανώλη Αλεξάκη, να τιμήσουμε τον Μανώλη Κακλή για την προσφορά του στην Κρητική Μουσική και να γευτούμε τα παλιά παραδοσιακά φαγητά που μα...

Από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κριτσάς

Παραδοσιακή κρητική βραδιά την Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017 ώρα 21:00, στον αύλειο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Έξω Λακωνίων

Πολιτιστικός Σύλλογος Έξω Λακωνίων

Από την ανάρτηση του Πολιτιστικού Συλόγου Καλού Χωριού

Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε! Ραντεβού την Παρασκευή 7 Ιουλίου στις 21:30 στον Αγιο Παντελεημονα στο Καλο Χωριο... Φορέστε την πιο χαλαρή σας διάθεση και ελάτε να τραγουδήσουμε, να χορέψουμε και να περασουμε μια τελεια βραδιά υπό τους ρυθμούς της Ελεωνόρας Ζουγανέλη!!!

Κλήδονας στη Μίλατο, με το Δημήτρη Μπετίνη και το συγκρότημά του, την Παρασκευή 23/6 και ώρα 21:00.

Καταρχήν να πούμε ότι υπάρχουν διάφορα συστήματα καλλιεργειών είτε δένδρων είτε λαχανικών. Μερικά από αυτά είναι η συμβατική, η βιολογική, η φυσική, η βιοδυναμική, η περμακουλτούρα.

Από όλα αυτά,στο σημερινό άρθρο, θα ασχοληθούμε με την φυσική καλλιέργεια αλλά και γι’ αυτήν, όχι γενικώς και αορίστως, αλλά τι ακριβώς προτείνει για την λίπανση της Ελιάς.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ Η ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ

Ώς φυσική καλλιέργεια εννοούμε την διαδικασία καλλιέργειας όπως θεμελιώθηκε κατά τον Γιαπωνέζο Φουκουόκα και μεταφέρθηκε στην Ελλάδα από τον Παναγιώτη Μανίκη. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρει άπειρη πληροφόρηση στο διαδίκτυο για το τι ακριβώς είναι και πώς εφαρμόζεται. Εμείς εδώ για συντομία χώρου - χρόνου θα πούμε απλά και περιγραφικά πώς φυσική καλλιέργεια είναι η καλλιέργεια που προσπαθεί να αντιγράψει την φύση για την ανάπτυξη των δένδρων - φυτών της. Π.χ. όπως αναπτύσσεται ένα δάσος χωρίς λιπάσματα και λοιπές εισροές. Ως εκ τούτου χρησιμοποιεί από καθόλου έως ελάχιστες εισροές δηλαδή λιπάσματα, φυτοφάρμακα κλπ. Αποτέλεσμα τούτων είναι να παίρνουμε τροφές άριστης διατροφικής αξίας αφού δεν περιέχουν χημικά υπολείμματα και από την άλλη να είναι χαμηλού κόστους παραγωγής.

ΤΟ ΑΖΩΤΟΝ

Όλοι γνωρίζουμε ότι το Άζωτο είναι ένα από τα πλέον σημαντικά στοιχεία που χρειάζεται το κάθε φυτό – δένδρο για να αναπτυχθεί. Παρότι δε στην ατμόσφαιρα βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες (78%) δεν μπορούν να το δεσμεύσουν παρά μόνο κάποια φυτά – δένδρα και τα οποία αποκαλούμε εκ της ευχέρειας που έχουν να δεσμεύουν το άζωτο αζωτοδεσμευτικά. Τέτοια είναι ως δένδρα η ακακία, η χαρουπιά κ.λ.π. και ως φυτά τα κουκιά, ο βίκος, τα λούπινα, το τριφύλλι κλπ.

Η ελιά ανήκει στην κατηγορία των δένδρων που δεν μπορούν να πάρουν από την ατμόσφαιρα Άζωτο. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να λιπάνουμε με  χημικά Αζωτούχα λιπάσματα με τις όποιες συνέπειες ή κατά την βιολογική πρακτική να σπείρουμε αζωτοδεσμευτικά π.χ. κουκιά, βίκο κλπ. και να ενσωματώσουμε τα φυτά αυτά στο έδαφος κατά την πρώτη περίοδο της άνθισης τους.

Ο πρώτος από τους παραπάνω τρόπους συνεπάγεται κόστος αγοράς λιπασμάτων, κόστος μεταφοράς στο χωράφι , εργατικά για τον διασκορπισμό τους ,κόστος ενσωμάτωσης τους στο χωράφι για όσους τα ενσωματώνουν αλλά το ποιο σημαντικό τουλάχιστον κατά την βιολογική καλλιέργεια υποβάθμιση της τροφής λόγω ελλειμματικότητας σε Νιτρώδη κλπ. Επίσης να σημειώσουμε ότι θα πρέπει να υπάρχει ευχέρεια χρόνου από τον καλλιεργητή τη στιγμή που θα πρέπει να πέσουν τα λιπάσματα. Θέλω να πω πόσες και πόσες φορές δεν βάλαμε λιπάσματα στα χωράφια μας επειδή την στιγμή που έπρεπε εμείς δεν είχαμε χρόνο και όταν είχαμε χρόνο ήταν ήδη αργά. Η περίπτωση αυτή αφορά καλλιεργητές όχι κατ’ επάγγελμα αγρότες αλλά έχοντας μία άλλη κύρια εργασία και συμπληρώνοντας το εισόδημα τους με την καλλιέργεια της ελιάς. Δηλαδή αφορά τους συντριπτικά περισσότερους καλλιεργητές ελιάς.

Ο δεύτερος δε τρόπος προφανώς έχει και αυτός αντίστοιχα κόστη. Επίσης όποιο τρόπο και να διαλέξουμε θα πρέπει κάθε φορά που θα χρειαστεί να κάνουμε την εφαρμογή είτε κάθε χρόνο είτε κάθε 2 ή 3 χρόνια να υποστούμε ξανά τα ίδια κόστη.

ΤΑ ΑΓΡΙΟΑΖΩΤΟΔΕΣΜΕΥΤΙΚΑ

Παραπάνω αναφέραμε τι είναι και πώς δουλεύουν τα αζωτοδεσμευτικά. Αντίστοιχα υπάρχουν και τα αγριο-αζωτοδεσμευτικά. Δηλαδή όπως υπάρχει βίκος υπάρχει και αγριόβικος. Υπάρχει λούπινο υπάρχει και αγριολούπινο. Υπάρχει τριφύλλι υπάρχει και αγριοτρίφυλλο.

Προφανώς υπάρχουν και πάρα πολλά αγριοαζωτοδεσμευτικά χωρίς να έχουμε το αντίστοιχό του σε ήμερη μορφή.

Είναι όμως σχετικά εύκολο να  αναγνωρίσουμε τα αγριοαζωτοδεσμευτικά στο χωράφι. Εάν κάποιος που γνωρίζει μας τα δείξει μια φορά εύκολα τα μαθαίνουμε. Το σύνηθες χαρακτηριστικό τους είναι ότι τα σπόρια βρίσκονται μέσα σε λοβό. Το δε σίγουρο χαρακτηριστικό τους είναι η δημιουργία φυματίων, μικρά μπαλάκια στις ρίζες τους κατά την περίοδο άνθισης και τα οποία περιέχουν άζωτο. Η διαφορά τους δε από τα ήμερα είναι ότι τα σπόρια τους είναι αρκετά μικρότερα με αποτέλεσμα να είναι δύσκολα προσβάσιμα στο να φαγωθούν από τα διάφορα έχνη πουλιά, ποντικοί, λαγοί κλπ. Επίσης ως άγρια φυτά, φυσικά φυτρώνουν και γενικώς αναπτύσσονται καλύτερα ακόμη και σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες (π.χ. ξηρασία ) κλπ.. Προφανές επίσης είναι ότι το κάθε είδος τους δεν αναπτύσσεται σε όλα τα χωράφια. Παράδειγμα το λούπινο – αγριολούπινο δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε κοκκινοχώραφα, θέλει άσπρουγες.

Η ΚΥΡΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΓΡΙΩΝ – ΗΜΕΡΩΝ ΑΖΩΤΟΔΕΣΜΕΥΤΙΚΩΝ

Εάν βρούμε τον τρόπο και εγκαταστήσουμε για μια φορά αγριοαζωτοδεσμευτικά σε ένα χώρο δηλαδή φυτρώσουν, αναπτυχθούν και σποριάσουν τότε κάθε χρόνο για όλα τα επόμενα χρόνια θα φυτρώνουν και θα αναπτύσσονται από μόνα τους χωρίς εμείς να χρειαστεί να κάνουμε το ελάχιστον. Σας θυμίζω ότι τα ήμερα αζωτοδεσμευτικά  δεν εγκαθίστανται, αλλά θα πρέπει να σπέρνονται κάθε χρόνο.

Η ΠΡΟΤΑΣΙΣ

Να βρούμε τρόπο και να εγκαταστήσουμε κάτω από την κόμη της κάθε ελιάς αγριαζωτοδεσμευτικά. Εάν το κάνουμε μία φορά με επιτυχία τότε τα επόμενα χρόνια όλο και θα αναπτύσσονται  πολλαπλάσια φυτά σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά αφού θα πέφτουν συνεχώς πολλαπλάσιοι σπόροι. Αποτέλεσμα δε της παραπάνω πρακτικής είναι η πλήρης λίπανση της Ελιάς με άζωτο. Δηλαδή δεν θα χρειαστεί να προσθέσουμε ξανά άζωτο στο χωράφι.

ΠΟΤΕ, ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΠΟΡΟ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟ - ΑΖΩΤΟΔΕΣΜΕΥΤΙΚΑ

Υπάρχουν σε όλες τις περιοχές. Μάλιστα σε κάθε περιοχή αναπτύσσονται διαφορετικά είδη. Με μεγαλύτερη ευκολία θα βρείτε σε περιοχές  που καλλιεργούν βιολογικά ή που ήδη έχουν εγκατασταθεί, που δεν οργώνουν και που δεν υπάρχουν κοπάδια ζώων ελεύθερης βοσκής. Μπορείτε είτε να πάρετε το σπόρο κατευθείαν από το φυτό είτε να πάρετε μικρά ματσάκια και να τον επεξεργαστείτε στον χώρο σας. Το σημαντικό είναι ο σπόρος να είναι ώριμος. Δηλαδή λίγο πριν σπάσει ο λοβός και διασκορπιστεί ο σπόρος. Επίσης σημαντικό είναι να μην φανερώσουμε το ληστρικό μας ένστικτο. Εάν αφαιρέσουμε από κάποιο σημείο λίγο και πιο πέρα ξανά λίγο υπάρχει χώρος για όλους. Είναι τόσο απλό.

Όσο για την χρονική στιγμή φέτος μόλις που προλαβαίνουμε. Διαφορετικά σπάει ο λοβός  ο σπόρος διασκορπίζεται και εμείς δεν μπορούμε να μαζέψουμε. Μέρη δε με μεγαλύτερα υψομετρικά (Βουνά) καθυστερούν να ωριμάσουν άρα και να διασκορπίσουν τους σπόρους τους. Απλά θεωρούμε καλό να μην έχουν μεγάλες υψομετρικές διαφορές τα σημεία που συλλέγουμε με τα σημεία που θέλουμε να εγκαταστήσουμε. Προφανώς θα υπάρξει δυσκολία έως και αδυναμία εγκατάστασης.

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ  ΣΠΕΡΝΟΥΜΕ ;

Η σπορά θα πρέπει να γίνει το φθινόπωρο μετά τις πρώτες βροχές.

Ωφέλιμος δε, χώρος είναι ο χώρος κάτω από την κόμη του δένδρου. Μπορούμε λοιπόν να κάνουμε ένα ή δύο αυλάκια εκατέρωθεν του κορμού ή ένα κύκλο γύρω από το δένδρο και με ακτίνα την μισή απόσταση μεταξύ κορμού και προέκτασης της κόμης του δένδρου επί της επιφάνειας του χωραφιού. Εάν δε τα δένδρα βρίσκονται σε επικλινές έδαφος προσφορότερη φαίνετε η λύση με τα αυλάκια επειδή τον χειμώνα θα μαζεύουν βρόχινο νερό πράγμα που θα βοηθά την ανάπτυξη των αζωτοδεσμευτικών. Αφού ρίξουμε τον σπόρο στα αυλάκια ή στον κύκλο που έχουμε δημιουργήσει σκεπάζουμε με λίγο χώμα και σε πάχος 2-3 φορές της μεγαλύτερης διαμέτρου του σπόρου. Εάν δε, είναι εύκολο επειδή ο σπόρος των αγριοαζωτοδεσμευτικών είναι ψιλός πιέζουμε την τελική επιφάνεια του χώματος.

Εναλλακτικά δε, ειδικά εάν ο σπόρος που έχουμε είναι λίγος ,μπορούμε να βάλουμε το φθινόπωρο σπόρο σε μικρά κουτάκια και όταν φυτρώσει και το κάθε φυτό γίνει μερικά εκατοστά τα μεταφυτεύουμε κάτω από τα δένδρα.

Ο δεύτερος τρόπος απαιτεί περισσότερη εργασία καταρχήν πλην όμως είναι περισσότερο αποτελεσματικός.

Είτε έτσι είτε αλλιώς είναι λογικό να περιμένουμε ότι δεν θα προκόψουν όλα τα είδη που θα προσπαθήσουμε να εγκαταστήσουμε. Επειδή κάθε είδος έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες .Άλλο προκόβει σε κάποια χωράφια με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και άλλα σε άλλα. Επειδή όμως εμείς δεν το γνωρίζουμε καλό είναι να δοκιμάζουμε διάφορα είδη και να επικρατούν όποια προσφέρονται  σε κάθε χώρο. Το σημαντικό είναι να εγκαταστήσουμε κάτω από κάθε δένδρο διάφορα είδη και όχι μόνο ένα είδος.

Επίσης δεν είναι απαραίτητο να σπείρουμε πολλούς σπόρους κάτω από το δένδρο την πρώτη φορά. Αρκεί να εγκατασταθεί το κάθε είδος έστω και με μία μονάδα. Την επόμενη χρονιά θα πολλαπλασιαστεί από μόνο του. Βλέποντας ποια από όλα τα είδη προσφέρονται σε κάθε χωράφι θα εστιάσουμε στα συγκεκριμένα είδη για το συγκεκριμένο χωράφι για τα επόμενα ένα με δύο έτη μεταφέροντας απλά σπόρους από τα εγκατεστημένα στο χωράφι μας φυτά σε σημεία που λείπουν.

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΛΟΙΠΩΝ ΦΥΤΩΝ ( ΕΚΤΟΣ ΑΓΡΙΟΑΖΩΤΟΔΕΣΜΕΥΤΙΚΩΝ )

Βέβαια, εκτός από αγριοαζωτοδεσμευτικά είναι καλό να εγκαταστήσουμε στον ελαιώνα κάτω από την κόμη της ελιάς και λοιπή βλάστηση. Όποια βλάστηση και εάν υπάρξει θα είναι χρήσιμη. Περισσότερο όμως χρήσιμη θα είναι η βλάστηση φυτών με βαθιές ρίζες π.χ. ταγή ,κριθάρι. Για τους ίδιους με τους παραπάνω λόγους που εγκαθιστούμε αγριοαζωτοδεσμευτικά αντί αζωτοδευσμευτικά είναι προτιμότερο να εγκαθιστούμε αγριοταγή, αγριοκρίθαρο αντί ταγή και κριθάρι. Βέβαια προσπαθούμε όσο μας παίρνει και όσο μπορούμε να ελέγξουμε την λοιπή αυτή βλάστηση να είναι περίπου στο ένα τέταρτο της βλάστησης των αζωτοδεσμευτικών. Προτιμούμε δε στη λοιπή βλάστηση φυτά με βαθιά ρίζα επειδή κατεβαίνοντας η ρίζα βαθιά στο χώμα κάτω από την κόμη του δένδρου στην ουσία οργώνουμε το χωράφι μ’ ένα τρόπο μόνιμο και ανέξοδο. Συγκεκριμένα όταν ξεραθεί αυτή η βλάστηση όλο το ριζικό σύστημα και εκείνο ξηραίνετε και πέρα της φυσικής λίπανσης που δημιουργεί η οργανική ουσία από το οποίο αποτελείται δημιουργούνται στοές στο έδαφος  για να μεταφερθεί αέρας και νερό στο ριζικό σύστημα της ελιάς. Επίσης τα αγριοαζωτοδεσμευτικά και τα οποία καταρχήν απλώνονται στο έδαφος εάν έχουν μία βάση για να στηριχτούν όπως αγριοκρίθαρα, αγριοταγή τότε πλέκουν πάνω τους - αναρριχώνται και ουσιαστικά δημιουργείται μία ζουγκλοειδής κατάσταση κάτω από την ελιά. Εννοείται όταν γίνει η εγκατάσταση της παραπάνω βλάστησης τότε κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται η ζουγκλοειδής κατάσταση όπως την περιγράψαμε χωρίς εμείς να κάνουμε το ελάχιστον.

Μάλλον το άριστον θα είναι να εγκαταστήσουμε καταρχήν τα αγριοαζωτοδεσμευτικά και σε μία επόμενη φάση την υπόλοιπη βλάστηση. Η λοιπή βλάστηση για να αναπτυχθεί χρειάζεται και εκείνη άζωτο. Ας δημιουργηθεί λοιπόν πρώτα επάρκεια αζώτου με την εγκατάσταση των αγριοαζωτοδεσμευτικών και σε μία επόμενη φάση εγκαθιστούμε την υπόλοιπη βλάστηση – Διαφορετικά το άζωτο που θα χρειαστούν θα το πάρουν από το υπάρχον της γης προφανώς στερώντας το από τις ελιές.

Επίσης να έχουμε υπόψη μας ότι εκτός από την βλάστηση που θα προκύψει λόγω των σπόρων που θα μεταφέρουμε οι ίδιοι θα προκύψει και λοιπή πλούσια φυσική βλάστηση. Ο λόγος είναι ότι ξεκινώντας την παραπάνω εγκατάσταση όλων αυτών των φυτών ο χώρος μας θα αποτελέσει πεδίον έλξεως της πανίδας της περιοχής. Θα έρχονται για παράδειγμα τα πουλάκια και οι λαγοί της περιοχής επειδή θα βρίσκουν πλούσια και ποικίλη τροφή. Προφανώς θα κοπρίζουν το χωράφι μας μεταφέροντας ταυτόχρονα με τα κόπρανα τους χίλιους διαφορετικούς σπόρους που έχουν φάει από όλη την γύρω κοντινή και μακρινή περιοχή. Από ότι γνωρίζετε δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος βλάστησης σπόρων από την μεταφορά του σε κόπρανα πουλιών, ζώων.

ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΕΛΑΙΩΝΑ  (ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΚΟΜΗΣ ΤΗΣ  ΕΛΙΑΣ)

Τούτο είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο και για το οποίο περιληπτικά και μόνο προς το παρόν μπορούμε να αναφερθούμε. Η πρώτη μας έγνοια είναι η βιοποικιλότητα. Όσο γίνεται περισσότερα  διαφορετικά δένδρα ή φυτά ανάλογα με την πυκνότητα των υπαρχόντων ελαιοδέντρων θα προσθέσουμε .Η βλάστηση δε αυτή θα πρέπει να δημιουργεί καλή συμβίωση με τις ελιές και από την άλλη να μπορούμε να έχουμε ένα ή παραπάνω εισοδήματα εξαιτίας της. Παράδειγμα ενός τέτοιου δένδρου είναι η Χαρουπιά. Παράδειγμα άλλου τέτοιου φυτού είναι η Κάπαρη. Περιφερειακά δε στο κτήμα εάν υπάρχει άγρια βλάστηση παράδειγμα σκίνος καλά είναι να μην την αφαιρούμε.

ΘΕΡΙΣΜΟΣ ΒΛΑΣΤΗΣΗΣ

Κάποια στιγμή θα πρέπει να μαζέψουμε τις ελιές. Εννοείται ότι θα πρέπει να έχουμε θερίσει την βλάστηση αυτή για να στρώσουμε τα δίχτυα και να πέσουν πάνω οι ελιές. Σήμερα σχεδόν όλοι οι ελαιοκαλλιεργητές διαθέτουν χορτοκοπτικά. Μάλιστα αρκετοί από τους ελαιοκαλλιεργητές ούτως ή άλλως θερίζουν την υπάρχουσα βλάστηση κάτω από τις ελιές. Θεωρούμε ότι αυτή είναι η άριστη διαδικασία. Ο θερισμός μπορεί να γίνει όποτε θέλουμε ή καλύτερα όποτε μας εξυπηρετεί από την στιγμή της ωρίμανσης των σπόρων της βλάστησης μέχρι την στιγμή που θα μαζέψουμε τις ελιές. Οι σπόροι πρέπει να πέσουν στη γη και να ξαναφυτρώσουν την επόμενη χρονιά. Για να γίνει όμως αυτό οι σπόροι πρέπει να είναι ώριμοι. Χρονικά για τον τόπο μας το τοποθετούμε από τα τέλη του Ιουνίου και μετά. Σε περιοχές μάλιστα που έχουν αυξημένες πιθανότητες πυρκαγιών (κοντά σε κεντρικούς πολυσύχναστους δρόμους κλπ.) προτείνουμε να θερίζονται το πρώτο αυτό διάστημα. Θεωρούμε ότι και εάν ακόμα προκύψει πυρκαγιά ,στην περίπτωση που έχει θεριστεί η βλάστηση, θα κάψει μόνο την παραπάνω στρωμνή και ουσιαστικά θα αφήσει ανέπαφο ή έστω με ελάχιστες ζημιές τον ελαιώνα.

ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΛΑΣΤΗΣΗ

Θερίζοντας λοιπόν την παραπάνω πλούσια βλάστηση και αφήνοντας την να πέσει στον ίδιο χώρο δημιουργείτε ένα παχύ στρώμα εδαφοκάλυψης.

Προφανώς η εδαφοκάλυψη αυτή θα δημιουργήσει μία άλλη κατάσταση στο χώρο κάτω από την ελιά συγκρίνοντας την κατάσταση τούτη με ένα γειτονικό χωράφι όπου αντί όλων τούτων έχουν φρεζάρει και πιθανόν ξαναφρεζάρει και ουσιαστικά ξεκληρίζοντας κάθε χορταράκι που υπήρχε στον τόπο τούτο. Έτσι ο ήλιος του καλοκαιριού θα καίει λιγότερο το χώμα ,θα βοηθούνται λοιπόν εκ τούτου οι ρίζες της ελιάς.

Εννοείται θα υπάρχει λιγότερη ανάγκη για πότισμα των ελαιοδέντρων πράγμα σημαντικό για τον τόπο μας που συνήθως μας λείπει το νερό άρδευσης.

Άπειροι μικροοργανισμοί σε ποικιλίες και ποσότητες θα δημιουργηθούν κάτω και μέσα στην εδαφοκάλυψη , δημιουργώντας φυσικές ισορροπίες και ως εκ τούτου υγεία στο χώμα και κατ’ επέκταση στα ελαιόδεντρα

Το νερό της βροχής  - δηλαδή το καλύτερο ποιοτικά νερό που μπορούν να ποτιστούν τα ελαιόδεντρα όταν πέφτει παραμένει στο χώμα δηλαδή το απορροφά η γη λόγω της εδαφοκάλυψης ενώ διαφορετικά θα το έπαιρνε το ρυάκι, το ποτάμι, η θάλασσα.

Εννοείται ότι όλη αυτή η εδαφοκάλυψη προστατεύει με τον καλύτερο τρόπο φαινόμενα διάβρωσης και έκπλυσης των εδαφών.

Επίσης λόγω της πλούσιας αυτής βλάστησης δημιουργείται ένα διαφορετικό μικροκλίμα στον χώρο της κάθε ελιάς. Το μικροκλίμα αυτό για παράδειγμα την περίοδο της Άνοιξης είναι περισσότερο υγρό και δροσερό ιδιαίτερα χρήσιμο για την ελιά στην περίοδο άνθισης – καρπόδεσης.

Επιλύει δε εν καιρώ ένα σοβαρότατο θέμα που έχουν τα εδάφη μας: την χαμηλή σύσταση τους σε οργανική ύλη. Το θέμα αυτό έχει προκύψει κυρίως εξαιτίας της χημικής και λοιπής λίπανσης τα τελευταία πολλά έτη.

ΠΛΗΡΗΣ ΛΙΠΑΝΣΗ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ

Το σημαντικότερον όμως όλων από την εδαφοκάλυψη είναι ότι το παχύ αυτό στρώμα με τις πρώτες βροχές αρχίζει και κομποστοποιείται και συν τω χρόνω μετατρέπεται στο καλύτερο λίπασμα που μπορεί να υπάρξει για την λίπανση της ελιάς.

Όλη αυτή η υπόγεια κατάσταση (βαθιές ρίζες φυτών, πληθώρα αζώτων από αζωτοδεσμευτικά) σε συνδυασμό με την υπέργεια κατάσταση (μέγα πλήθος φυτών μικρών και μεγάλων που εν τέλει δημιουργούν ένα παχύ στρώμα εδαφοκάλυψης) δημιουργεί μία κατάσταση που πέραν των λοιπών προαναφερθέντων μπορεί να θρέψει ΕΞΟΛΟΚΛΗΡΟΥ την ελιά χωρίς να χρειαστεί να προσθέσουμε το ελάχιστον πρόσθετο στοιχείο.

ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ

Κουβεντιάζοντας κατά καιρούς τα παραπάνω συνήθως μας ρωτάνε οι διάφοροι ελαιοκαλλιεργητές :

1. Όλη αυτή η βλάστηση για να αναπτυχθεί δεν θα πάρει στοιχεία θρεπτικά από το έδαφος και εν τέλει θα τα στερήσει από τα ελαιόδεντρα;

Απάντηση: Η όποια βλάστηση για να αναπτυχθεί  παίρνει περίπου το 95% των θρεπτικών στοιχείων από την ατμόσφαιρα και το 5% από την γη. Άρα περίπου παίρνοντας το 5% από την γη εντέλει αποδίνει το 100%. στην γη δεδομένου ότι η βλάστηση αυτή δεν μεταφέρεται αλλού αλλά παραμένει μετά την χορτοκοπή στον ίδιο το χώρο. Δηλαδή όχι μόνο παίρνει αλλά αντίθετα αποδίδει πολλαπλάσια.

2. Όλη αυτή η βλάστηση για να αναπτυχθεί δεν θα πάρει νερό από το έδαφος στερώντας το  από τις ελιές;

Απάντηση: Βεβαίως η βλάστηση αυτή για να αναπτυχθεί χρειάζεται νερό πλην όμως το νερό αυτό το παίρνει τον Χειμώνα – Άνοιξη δηλαδή όταν υπάρχει πληθώρα νερού. Πέραν όμως τούτου εξαιτίας της βλάστησης αυτής αρχικά και της εδαφοκάλυψης μετά την χορτοκοπή δημιουργείται καταφανώς όπως αναπτύξαμε παραπάνω θετικό ισοζύγιο νερού. Πρόσθετα δε και ποιοτικότερο πότισμα του δένδρου λόγω των βαθιών ριζών των υπέργειων φυτών όπως προαναφέραμε.

3 Μήπως όλο τούτο είναι ένα θεωρητικό κατασκεύασμα και εν τέλει δεν λειτουργεί πρακτικώς ή εν πάσει περιπτώσει δεν λειτουργεί στον τόπο μας;

Απάντηση: Το έχουμε δει να λειτουργεί μια χαρά και στον τόπο μας. Στον Πεύκο σε ένα χωριό δίπλα στην Βιάνο δηλαδή Νότια Ηρακλείου έχει ένα λιόφυτο ένας σοφός καλλιεργητής ο Μανώλης ο Παπαδημητρόπουλος. Τώρα και 30 χρόνια έχει να βάλει λιπάσματα. Απλά έχει εγκαταστήσει το παραπάνω σύστημα. Εμείς λοιπόν που πηγαίνουμε τα τελευταία χρόνια κάθε χρόνο και το παρακολουθούμε όχι μόνο δεν υπολείπεται στο ελάχιστο σε παραγωγή από τα γειτονικά του που καλλιεργούνται με τον συμβατικό τρόπο αλλά απεναντίας υπερέχει αισθητά. Δημιουργεί πολύ μεγαλύτερες παραγωγές  πέρα από την ποιότητα του ελαιολάδου που προφανώς είναι ανώτερη σε σύγκριση με την συμβατική αλλά ακόμη και την βιολογική καλλιέργεια. Και όλα τούτα χωρίς να πληρώσει ούτε αγορές λιπασμάτων ούτε εργατικά για το σκόρπισμα τους.

4. Μήπως η επιτυχία του παραπάνω καλλιεργητή οφείλεται στην ποιότητα του εδάφους στον συγκεκριμένο χώρο και όχι στον τρόπο που καλλιεργεί;

Απάντηση: Σίγουρα όχι γιατί και οι γειτόνοι του που και αυτοί καλλιεργούν  συμβατικά έχουν μικρότερες αποδόσεις όπως οι δικές μας. Η σύγκριση είναι πολύ εύκολη για όποιον τα επισκεφτεί και δει τα λιόφυτα, δίπλα- δίπλα.

ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ  ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Εάν βρίσκετε ενδιαφέρουσα όλη την παραπάνω πληροφόρηση μπορείτε να εντρυφήσετε περισσότερο στην παραπάνω φιλοσοφία καλλιέργειας μπαίνοντας στο YOUTUBE : ΣΧΟΛΕΙΟΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ή  επίσης στο : ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΑ ΚΛΑΔΕΜΑΤΑ ΕΛΙΑΣ.

Στους χώρους αυτούς θα βρείτε αρκετή πληροφορία με το πώς μπορούμε από την μία να ελαχιστοποιήσουμε το κόστος παραγωγής ελαιολάδου παράγοντας ελαιόλαδο σε μεγαλύτερες ποσότητες ανά έκταση όχι μόνο σε σχέση με την βιολογική αλλά και με την συμβατική καλλιέργεια και επειδή όλα τούτα γίνονται με φυσικές διαδικασίες ανεβάζουμε αρκετά και την ποιότητα του ελαιολάδου άρα και την τιμή του.

Εμείς σας προτείνουμε εάν όχι να εφαρμόσετε όλα τούτα τουλάχιστον να πειραματιστείτε καταρχήν με αυτά.

Εάν δε είναι αληθινά τότε σίγουρα αξίζει να επιστέψουμε και να καλλιεργήσουμε ξανά τα χωράφια μας.

Βιδάλης Μανώλης, Γεωπόνος

Γεροντής Μανώλης, Λογιστής – Φυσικός Καλλιεργητής

Γιά την Κιβωτό Σπόρων

(Ομάδα της Πολιτιστικής Ένωσης Δήμου Αγ.Νικολάου )

4 - 8 Ιουνίου στη λίμνη Αγίου Νικολάου

«Αν δεν λιπάνεις κι αν δεν ψεκάσεις δεν θα φας»

Τότε θα φας αυτό που θα λιπάνεις και θα ψεκάσεις.

Πότε λιπαίνουμε, πότε ψεκάζουμε και γιατί; Ποιος είναι ο στόχος μας;

Ποια σκέψη μας οδηγεί στη χρήση των μέσων που θα θρέψουν και θα προστατέψουν τα φυτά που θα αποτελέσουν την τροφή μας;

Πόσο καθοδηγεί την σκέψη μας αυτή η ανάγκη για ποιότητα της τροφής; Ποιότητα της ζωής;

Τι είναι αυτάρκεια; Πώς θα την αποκτήσουμε;

και τελικά:

«Τι πλανήτη θα αφήσουμε στα παιδιά μας και τι παιδιά θα αφήσουμε στον πλανήτη;» Pierre  Rabhi

ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΗΝ ΕΤΙΚΕΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Καλούμε τα μέλη μας και όλους όσους ενδιαφέρονται, να συμμετέχουν στη φετινή διαδικασία διαμόρφωσης - φύτευσης του αγροκτήματος Λακωνίων την Τετάρτη 26/4/2017 και ώρα 15:00 έως 18:00 στο χώρο του αγροκτήματος.